สารกำจัดแมลง (Insecticide)…ตอน 1

กลุ่ม 1A คาร์บาเมท 1B ออแกโนฟอสฟอรัส 2A ออแกโนคลอรีน

ยุคแรกคงเป็นสมัยของ 2A ออแกโนคลอรีน ดีดีที ออลดริน ดิลดริน ทอกซาฟีน เฮปตาคลอ คลอเดน แต่ด้วยพิษตกค้างที่ยาวนานมาก และผลของการปนเปื้อนต่อสิ่งแวดล้อม การจำกัดการใช้และยกเลิกก็ทำให้สารกลุ่มนี้หมดไปจากตลาด ในบ้านเราเหลือเพียงตัวเดียว เอ็นโดซัลแฟน และจำกัดไว้เฉพาะสูตร CS (Capsule Suspension) เหตุเพราะชาวนาเอาไปใช้ผิดวิธี (misuses) ทำให้เกิดการปนเปื้อนและเป็นอันตรายต่อชีวิตสัตว์น้ำมากมาย

กลุ่ม 1A ออกฤทธิ์ดูดซึม (Systemic action)
คาร์โบฟูแรน (LD50 = 8 mg/kg…MRLs = 0.01 ppm.)มีความเป็นพิษสูงมาก จึงทำเป็นชนิดเม็ด (G = Granular) เท่านั้น เพื่อความปลอดภัยต่อผู้ใช้ แต่ชาวสวนของเราก็เอามาแช่น้ำละลายสารพิษเอามาฉีดพ่น โดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัย คงต้องบอกให้เข้าใจว่าความเป็นพิษที่กำหนดไว้ (LD50) เป็นค่าที่ใช้กับคนและสัตว์เลือดอุ่น ไม่ใช่แมลง
เมโทมิล (LD50 = 32 mg/kg…MRLs = 0.02 ppm.)ถูกแขวนอยู่ แต่ในตลาดก็ยังหาใช้ได้กลาดเกลื่อน
คาร์โบซัลแฟน (LD50 = 200 mg/kg…MRLs = 0.01 ppm.) มีมากมายหลากหลายยี่ห้อให้เลือกใช้
ออกซามิล สูตร18%L ถูกแบน แต่กลับมาขึ้นทะเบียนใหม่ในรูป 5%G เพื่อมาควบคุมไส้เดือนฝอย แสดงว่าปัญหาของไส้เดือนฝอยคงจะมีมากขึ้น (เริ่มพบปัญหาในพืชน้ำ พืชผักส่งออก)

โพสท์นี้อยากย้ำเรื่อง การใช้ผิดวัตถุประสงค์ (Misuses) และความเป็นพิษ (LD50 = Median Lethal Dose) ค่าพิษตกค้างสูงสุดที่ให้มีได้ในผลผลิต (MRLs = Maximum Residue Limits) เราจะต้องรู้และระมัดระวังการใช้ เพื่อผลิตในระดับปลอดภัยจากสารพิษ เพื่อผู้บริโภคภายในและเพื่อการส่งออก

(ข้อมูล MRLs ขอขอบคุณคุณ Burapha Mangkhalarangsi….)