วันนี้นั่งปั่นโปรแกรม SPX2 ของโรงโม่จนเกือบเสร็จ เล่นเอาหมดเป็นวัน พอถอดแว่นออกเท่านั้นแหละ เดินไม่เป็นเลย มันทั้งมึนทั้งงงไปหมด ดูอาการและสังขารตัวเอง ชักไม่ไหวขึ้นทุกวันกับงานแบบนี้ แต่มันก็ไม่มีทางเลือก ทั้งๆที่เคยบอกกับใครต่อใครไว้ว่า ปี 50 จะเลิกทำคอมเสียที เอาเข้าจริงก็เลิกไม่ได้ เพราะไม่ทำมัน ก็ไม่รู้จะไปทำมาหากินอะไร งานด้านอื่นที่พอทำได้ อย่างงานเกษตร มันก็หาเงินได้ไม่พอค่าใช้จ่าย ก็เลยหนีโลกดิจิตอลไม่พ้นเสียที

เดือนนี้ยังไม่เห็นวี่แววจะมีรายได้อะไรเข้ามามากมาย อย่างที่ค่าใช้จ่ายมากมายมันรออยู่เลย สงสัยหมอดูจะดูไม่แม่นเสียแล้ว ไหนว่าปีนี้จะดี มันจะไปดีตรงไหนยังนึกไม่ออก ถึงบ่นแต่ก็ต้องทนดิ้นรนกันไป หมามันยังไม่ยอมอดตายเลย เป็นคนแท้ๆ จะยอมแพ้หมาได้ไง

แต่ตอนนี้สงสัยจะเขียนโปรแกรมต่อไม่ไหวแล้ว คงต้องขอตัว ขอหัว เอาไปนอนพักก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ขอตัวก่อนล่ะครับ